Over Groenveld, Valkkoog, Tolke, Stroet en Sint Maarten

Liedtekst over de Valkkoger polder

Deze tekst is zeer waarschijnlijk geschreven op basis van een al oude smartlap:
'Aan de voet van die Ouwe Wester', o.a. gezongen door Willy Alberti.

Ik ben er als kindje geboren
Ik heb er gestoeid on gespeeld
Ik heb er mijn hart aan verloren
Maar ook vele zorgen gedeeld
Doch waar ik ook kwam op deez' aarde
Of waar ik ter wereld ook toog
Ik dacht toch weer steeds vol verlangen
Aan mijn polder, mijn polder Valkkoog.

Refrein:

Oh mooi Valkkoger polder 
Met je Tolke, je Groenveld en Stroet
of is het Valkkoog of Sint Maarten
Wat mij steeds aan jou denken doet.

De Killemersloot is verdwenen
Men gooide hem dicht vol met grond
De romantiek ging hiermede henen
Een weg nam zijn plaats in terstond.
Dit was ook het lot van de Delft,
't Hart van de polder weleer
Zij hadden hun diensten bewezen
Vergeten doen wij ze niet me er.

Refrein:

Oh mooi Valkkoger polder 
Met je Tolke, je Groenveld en Stroet
of is het Valkkoog of Sint Maarten
Wat mij steeds aan jou denken doet.

Er veranderde veel in de polder
De molen op Groenveld hield stand
Hij kreeg weliswaar assistentie
maar hij blijft domineren in 't land
Wat er in de toekomst ook moge gebeuren
De molen staat pal voor Valkkoog
Als de motor U soms in do steek laat
Maalt Wiedijk de polder nog droog.

Refrein:

Oh mooi Valkkoger polder 
Met je Tolke, je Groenveld en Stroet
of is het Valkkoog of Sint Maarten
Wat mij steeds aan jou denken doet.

De bruggen op Stroet en op Groenveld
Die moesten verdwijnen alras
Do wegen die worden verbreed en
Waar water was daar groeit nu gras.
Thans blijkt, dat dit een wijs besluit was
De schoonheid kwam terug in dit land.
In plaats van een pruttige kroossloot
Groeit nu weeldrig een boom en een plant.

Refrein:

Ik houd van je akkers en weiden
De beste van 't Westfriese land
Vooral in je huidige vorm
Blijft mijn hart altijd aan jou verpand.

Een ding heeft mijn hart haast gebroken
U voelt het wellicht ook zo aan
Het gaat om het sluisje op Groenveld
Waarom liet men dat niet bestaan
De bocht is er zeker verbeterd
Het verkeer raast nu jakkerend voort
Maar de brug met de bank is verdwenen
Och wat praatten wij hier ongestoord .

Refrein:

Ik houd van je akkers en weiden
De beste van 't Westfriese land
Vooral in je huidige vorm
Blijft mijn hart altijd aan jou verpand.

Er is veel van het oude verdwenen
Toch zien wij nu dankbaar in 't rond
En huldigen hiervoor de commissie
Dio voor alles een oplossing vond
Valkkoog heeft veel aan hen te danken
Wij heffen het glas dus omhoog
Ter ere van deze zes mannen
Die streden voor een bloeiend Valkkoog

Refrein:

Ik houd van je akkers en weiden
De beste van 't Westfriese land
Vooral in je huidige vorm
Blijft mijn hart altijd aan jou verpand.

Het water links is de Delft. Zie ook foto 26.

De molen van Groenveld. Hij blijft domineren in het land.

De bruggetjes langs de Groenveldsdijk. Zie ook foto 8.

Groepje dorpeling bij de sluis. Zie ook foto 4.

Het sluisje met de brug.

Situatie vanuit de lucht. Zie ook foto 27.

Zicht op de Valkkoger polder


De Tekst is afkomstig uit het archief van Annie Masteling - Tekstschrijver is onbekend.
Publicatie 2021.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.